من

دیگه واقعا از دستش خسته شدم.هر روز یه بحث مسخره رو پیش میکشه و اعصاب آدمو ب هم میریزه.بعضی وقتا از شدت نفرت ازش تنم میلرزه.از وقتی که یادمه همینجور بوده.تو این نوزده بیست سال یه بار نشده‌ مغزمو آروم بذاره.نمیفهممش اصن.چرا از من متنفره؟

کلاسای دانشگاه از شنبه شروع میشه

به به

کتابایی که نخونده موندن:

میدونی چیه؟

شادمانی بر اساس تفاوت قائل شدن بین چیزی که ضروری است با چیزی که نه ضروری است و نه مخرب و چیزی که مخرب است، استوار است.